Կյանքից ուզում եմ ջերմություն ու սեր, Երջանկությունից ժպտացող աչքեր... Ուզում եմ՝ մարդիկ լինեն հեզ, բարի, Ինչպես երեխան անմեղ՝ բարուրի... Ուզում եմ մարդիկ լինեն ողջամիտ, Եվ արդարության կրակով վառված... Ուզում եմ՝ լինեն եւ ներողամիտ _ Ինչպես նույն ինքը՝ զորավոր Աստված... Ուզում եմ կյանքում ոչ մեկի աչքից Տխրության դառը արցունք չկաթի...
Լինում են պահեր, երբ արդեն որպես «դիտորդ» հետ ես նայում քո անցած կյանքին, ու հանկարծ հասկանում ես, որ քեզ հետ, քո կողքին կյանքիդ ուղիով են քայլել հարյուրավոր մարդիկ: Նրանցից շատերը չեն հասցրել քո կողքով` քեզ հավասար քայլել, հետ են մնացել, երկար են կանգ առել